
Her yatağa yatışımda tavana bakıp düşünme süremin periyodik olarak uzadığını farkettim bu gün ..
Düşündüm .. Çok düşündüm bugün ..
Nasıl da yozlaştırdılar sevgiyi ve bağlılığı ..
Değerliler onları değerli kılanları nasıl da doğradılar ..
Doğrananlar doğranılmaya nasıl da mahkumdu ..
Mahkumlardı evet, yanlış okumadın ..
Çünkü değerliler bu dünyaya ya onları mutsuz etmeye gelmişlerdi ya da yaşanmışlıklarının intikamı peşindelerdi ..
Sonra dayanamadı sevenler ..
Onlara da sıçradı nefret ve intikam duygusu ..
Tepti herkes büyük ikramiyeyi kalbinin tersiyle ..
Oysa sevselerdi karşılıklı yada karşılıksız ..
Sadece ‘AŞK’ için .
Tamam geçti ..
Uyandım korkma ..
Şimdi İstiklaldeyiz ..
Sağda çiçek pasajı, solda mekan !
Tuttum ellerini sıkıca .. Hiç bırakmamacasına ..
Akşam otobüse yetişebilir miyim diye düşünmüyorum ..Lakin otobüsü kaçırmış bir milletin çocuğuyum ben ..
Güneş göstersin kendini önce ..
Kız kulesine de götür beni ..
Ama bu şarkıyı dinleyelim hep ..